Του ΚΩΣΤΑ ΚΑΙΣΑΡΗ*
Αρνούμαι να ξαναπάω στο Καραϊσκάκη για να παρακολουθήσω παιχνίδι της εθνικής ομάδας. Αρνούμαι να ξαναζήσω αυτό το θέαμα. Και δεν αναφέρομαι βέβαια σε αυτό καθαυτό το παιχνίδι και τα ντόρτια των Τούρκων. Ποδόσφαιρο είναι άλλωστε. Τη μία θα κερδίσεις, την άλλη θα χάσεις.
Αρνούμαι να συνυπάρξω με τους χιλιάδες «εθνικόφρονες» που θέλησαν να λύσουν το Κυπριακό και τις διαφορές τους με την Τουρκία μέσω του Καραγκούνη και του Χαριστέα. Και όταν πλέον κουράστηκαν να βρίζουν τους Τούρκους, φώναζαν εν χορώ στους πρωταθλητές Ευρώπης «βγάλτε τις φανέλες και φύγετε από εδώ».
Αρνούμαι να συνυπάρξω με τους εκατοντάδες επώνυμους που είχα δίπλα μου, δεξιά και αριστερά μου στις θέσεις των λεγόμενων επισήμων. Αυτούς που επιτέθηκαν σε κάποιους λίγους Τούρκους επειδή είχαν το «θράσος» να πανηγυρίσουν τα γκολ που έβαζε η ομάδα τους. Αυτούς που σε κάθε φάση από το ξεκίνημα του αγώνα γκρίνιαζαν, έβριζαν, αποδοκίμαζαν ποδοσφαιριστές και Ρεχάγκελ. Και όχι μόνο οι «Τραγάκηδες» αλλά και άνθρωποι του ποδοσφαίρου και του αθλητισμού.
Κάθε φορά που πας σε ένα παιχνίδι πρωταθλήματος ξέρεις και το τι θα δεις και τι θα ακούσεις. Ο,τι και αν γίνει δε σου προκαλεί ούτε έκπληξη ούτε αιφνιδιασμό. Οταν όμως αυτή η αρρώστια μεταφέρεται σε ματς εθνικής ομάδας είναι σόνικο. Ούτε να την υπομείνεις ούτε να την ανεχτείς.
Πού αλλού στον κόσμο, δηλαδή, οι οπαδοί επιδίδονται σε ομαδικό ακοντισμό με τα πλαστικά κοντάρια από τις σημαίες μπας και σημαδέψουν κανέναν αντίπαλο στον αγωνιστικό χώρο; Ούτε καν στην Αφρική. Σε πρώτη φάση είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα τιμωρηθούμε. Καλύτερα. Από το να πήγαινα στο γήπεδο στο επόμενο ματς με την Ουγγαρία για να βρίσουν με την πρώτη αφορμή παίκτες και προπονητή είναι προτιμότερο να είναι άδειο. Στη συνέχεια, όμως, όταν ανοίξουν οι πόρτες ας πάνε οι επίσημοι και ανεπίσημοι κάφροι μόνοι τους. Ενας κανονικός φίλαθλος δεν χωράει στο Καραϊσκάκη.
* Δημοσιογράφου του «Goal News»
No comments:
Post a Comment